Στον κυκλαδίτικο χώρο η παραγωγή γλυκών κρασιών από λιαστά σταφύλια αποτελούσε την κυριότερη παραδοσιακή οινοποιητική τεχνική. Ιδιαίτερα στη Σαντορίνη, λόγω του ποικιλιακού πλούτου της αμπέλου, αλλά και της υψηλής ποιότητας της πρώτης ύλης, η τεχνική αυτή έφτασε στο απόγειό της με τα εξαιρετικά λιαστά γλυκά κρασιά Vinsanto. Από το 16ο αιώνα συναντάμε γραπτά κείμενα όπου περιγράφεται το κερδοφόρο εμπόριο της Σαντορίνης προς τη Ρωσία, βασισμένο στην ποιότητα και στη φήμη των Vinsanto αλλά και στη σπάνια ικανότητά τους να αντέχουν στο χρόνο. Η διαδικασία παραγωγής του είναι επώδυνη, μακριά και δαπανηρή. Όταν όμως μετά από πολλά χρόνια ανοίγουν τα βαρέλια, εμφανίζεται το Vinsanto γλυκό, πολύπλοκο, ιδιαίτερο, πληθωρικό, εξαίρετο. Ένα σπάνιο κρασί.