Share it


Οι ποικιλίες της είναι χιλιάδες, ενώ το χρώμα της δεν είναι μόνον το κόκκινο. Ο λόγος για την ντομάτα, που μαγειρεύεται με χίλιους τρόπους, ενώ σταδιακά κερδίζει όλο και μεγαλύτερο έδαφος στη γαστρονομία.

Η ιστορική πορεία της ντομάτας στην Ελλάδα είναι παρόμοια με εκείνην της πατάτας. Εκτός του ότι ανήκει στην ίδια οικογένεια (μαζί και η μελιτζάνα), η διάδοσή τους ξεκίνησε με μια μεγάλη παρεξήγηση αφού κανείς δεν τις πλησίαζε γιατί τις θεωρούσαν δηλητηριώδεις. Και αυτό επειδή ανήκουν στην οικογένεια των Στρυχνοειδών. Οταν οι προκαταλήψεις ξεπεράστηκαν, η καλλιέργειά της εντάθηκε σε όλον τον κόσμο. Οσον αφορά την καταγωγή της, κατάγεται από το Περού και ήρθε στην Ευρώπη τον 16ο αιώνα.

Στην Ελλάδα, καλλιεργείται από το 1925. Το παράδοξο είναι ότι από βοτανολογικής άποψης, δεν είναι λαχανικό, αλλά φρούτο -παρά την όξινη γεύση της. Το όνομά της προέρχεται από την ονομασία της Tomalt στη γλώσσα των Iνκας. Χωρίς αμφιβολία, όμως, η περιγραφή που της ταιριάζει περισσότερο είναι η ιταλική «pomo d'oro» (χρυσό μήλο). Από το Περού, η άγρια ντομάτα μεταφέρθηκε με τη μορφή ζιζανίου με σπόρους καλαμποκιού στο Μεξικό, και οι Ινδιάνοι και οι Αζτέκοι ήταν αυτοί που άρχισαν τη συστηματική καλλιέργειά της.

 

Οι Ισπανοί εξερευνητές έφεραν την ντομάτα στην Ευρώπη τον 16ο αιώνα, ενώ επί χρόνια η κατανάλωσή της ήταν περιορισμένη γιατί θεωρούνταν δηλητηριώδης. Υπεύθυνη για τον μύθο της δηλητηριώδους ντομάτας θεωρείται η ομοιότητά της με το φυτό άτροπος, που ήταν γνωστό για τις φαρμακευτικές αλλά και τις τοξικές ιδιότητές του λόγω της ατροπίνης. Λέγεται, μάλιστα, ότι μια ομάδα πολιτικών αντιπάλων του Abraham Lincoln έβαλε τον μάγειρα του Λευκού Οίκου να φτιάξει ένα φαγητό με μπόλικη ντομάτα για να δηλητηριαστεί ο πρόεδρος, μια συνωμοσία που αποκαλύφθηκε χρόνια αργότερα. Το «κλασικό» χρώμα της ντομάτας είναι κόκκινο, αν και υπάρχουν 90.000 και πλέον ποικιλίες, σε διάφορα χρώματα (ροζ, πράσινο, κίτρινο, πορτοκαλί και μαύρο) και μεγέθη (ντομάτες-τσέρι, πομοντόρια κ.λπ.) με τεράστιες διαφορές στη γεύση, την υφή, τη φλούδα και τη γλυκύτητα.

Μία από αυτές τις ποικιλίες είναι το σαντορινιό ντοματάκι. Ζουμερό, με ξεχωριστό άρωμα και ελαφρώς πιο χοντρή φλούδα από την κλασική ντομάτα, είναι μοναδικό στο είδος του. Το άνυδρο έδαφος αυξάνει το ποσοστό σακχάρων δίνοντάς του μεγαλύτερη νοστιμιά. Πριν από τον σεισμό του 1956 λειτουργούσαν στο νησί 13 εργοστάσια που παρήγαγαν «πελτέ τύπου Θήρας». Μετά, λόγω της μικρής στρεμματικής απόδοσης θεωρήθηκε ασύμφορη η καλλιέργεια ντομάτας.

Ωστόσο τα τελευταία χρόνια, τυποποιημένα προϊόντα από το ντοματάκι -του Συνεταιρισμού και της Οικοτεχνίας Ανυδρο- δεν έχουν σταματήσει να κερδίζουν βραβεία σε διαγωνισμούς, ενώ έχουν αρχίσει να αυξάνονται και οι παραγωγοί που ασχολούνται με την καλλιέργειά της. Το σημαντικό είναι ότι έχει ήδη κατατεθεί ο φάκελος για την ανάδειξή της ως ΠΟΠ προϊόντος. Φέτος, έπειτα από έξι χρόνια απουσίας, θα πραγματοποιηθεί στη Σαντορίνη το 3ο συνέδριο για το ντοματάκι, στις 8-9 Ιουλίου, στην Ενωση Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων.

Από την άποψη της διατροφικής αξίας, η ντομάτα είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, β-καροτίνη και λυκοπένιο. Το λυκοπένιο έχει ισχυρή προληπτική δράση έναντι ασθενειών όπως ο καρκίνος και οι καρδιοπάθειες και ισχυρή αντιοξειδωτική δράση καταπολεμώντας τις ελεύθερες ρίζες, κύρια αιτία για τη διαδικασία της γήρανσης. Επίσης περιέχει υψηλή ποσότητα βιταμίνης Α και C.

Πηγή: Απο την Ντένη Καλλιβωκά Μodernite Gourmet Magazine

comments powered by Disqus
Επιμελητήριο Κυκλάδων Επιμελητήριο Δωδεκανήσου
Copyright © 2024 Aegean Cuisine.
Find us also