Share it


Τα αυτοφυή βότανα των νησιών του Νοτίου Αιγαίου ήταν τα «φάρμακα» του κόσμου για αιώνες. Ήταν και είναι όμως αυτά που δίνουν τον χαρακτήρα στη νησιώτικη κουζίνα, η οποία μοσχοβολάει ρίγανη, θυμάρι, μάραθο, θρούμπι, μαντζουράνα, δυόσμο και άλλα πολλά.

Όλα αυτά χρησιμοποιούνται, είτε ξερά, είτε φρέσκα, σε κάθε είδος φαγητού. Κάποια αρωματικά φυτά έχουν συγκεκριμένη θέση στην τοπική μαγειρική.

Ο σχίνος, για παράδειγμα, χρησιμοποιείται κυρίως στην αρτοποιία. Το συναντάμε σε ψωμιά και παξιμάδια της Κιμώλου και της Κω, μεταξύ άλλων.

Ένα άλλο αρχαίο μπαχαρικό είναι το σαφράν, ο κρόκος ή ζαφορά, αυτοφυές στην Αστυπάλαια, την Ανάφη και τη Σαντορίνη. Συλλέγεται από το ιώδες άνθος του κρόκου το Νοέμβριο και χρησιμοποιείται κυρίως στην αρτοποιία και τη ζαχαροπλαστική. Δύο πολύ γνωστές νησιώτικες σπεσιαλιτέ είναι το τυρόψωμο της Ανάφης με άρωμα σαφράν και οι «χρυσές» κουλούρες που είναι πασχαλινή σπεσιαλιτέ της Αστυπάλαιας.

Ένα από τα πιο ξεχωριστά αρώματα του Αιγαίου είναι το φασκόμηλο ή αλιφασκιά που αρωματίζει πολλά πιάτα στην Ρόδο. Είναι ένα βότανο που δεν το συναντάμε άμεσα στη μαγειρική πουθενά αλλού στην Ελλάδα.

Άλλο ένα εξαιρετικό μυρωδικό από την Ρόδο είναι το μελάθι -το μαυροκούκκι δηλαδή.

Τέλος, το κόλιανδρο το συναντάμε σε ορισμένα από τα νότια Δωδεκάνησα, σε μαγειρευτά, σε παξιμάδια κ.ά.

comments powered by Disqus
Επιμελητήριο Κυκλάδων Επιμελητήριο Δωδεκανήσου
Copyright © 2024 Aegean Cuisine.
Find us also